Een paar uur geleden las ik een blog van iemand die een leuk artikel had gezien over wat je niet moet doen als je blij door het leven wilt gaan. Dan is het natuurlijk interessant om te kijken wat ik dan beter zou kunnen doen. Eerder dan nu kwam ik er niet aan toe (druk met de was ophangen, en de afwas, en een beetje aanrommelen op feesboek en linkedin en zo en je bent al snel uren verder), maar daar gaan we.
Chronic complaining
Daar is mijn ex goed in. Altijd was er wel wat mis, of niet goed, en hij was zo zielug! Het nare is, dat als je daar veel in zit, het besmettelijk is. Ik was ontzettend ongelukkig in die tijd, en voor een groot deel lag dat aan hoe mijn leven met die persoon was. Achteraf zie ik al die dingen die wel leuk waren; stukken fietsen, gave kringloopwinkels ontdekken, zijn geweldige dochter mogen leren kennen … Zelfs de voedselbank waar hij heen moest had positieve kanten; ik leerde dingen bij elkaar gooien op de gok en zo iets lekkers koken. Dat werd dan weer teniet gedaan door zijn gemopper dat ik geen vier stukken vlees en gebakken aardappeltjes tegelijk onder controle kon houden. Tja.
Ook nu is het zo af en toe best wat gepuzzel met geld, maar het lukt allemaal, en er is ontzettend veel wat we wel kunnen. Ik merk dat daar naar kijken en zien wat er wél kan en waar we geluk mee hebben zorgt dat ik heel gelukkig door het leven ga.
Worrying about the future
Dat is er eentje die ik soms nog wat moet leren. Ik kan me nogal zorgen gaan maken soms. Wat als ik geen werk meer vind? (Nja dan vind ik geen werk meer, en creëer ik mijn eigen manieren om mezelf te ontwikkelen) Wat als … Nou ja, er zijn zoveel watalsen dat als ik zou willen, ik altijd door zou kunnen watalsen volgens mij. Heeft geen zin dus.
Eating poorly
Ik geef het toe, we eten niet altijd even gezond. Dat valt nog best wel heel erg mee trouwens, maar zo af en toe verschijnt er toch wat makkelijks op tafel, of is die chocola wel heel erg verleidelijk. Als we vet gegeten hebben merk ik het meteen aan hoe hard mijn darmen moeten werken, en van eten uit pakjes krijg ik simpelweg gigantische buikpijn. Dat laatste doen we dus al niet meer aan, want voor mij is het verschil tussen pakjes en zelf maken qua goed voelen wel heel goed merkbaar. Maar goed, die chocola he …
Not following through
Oke, ik weet dat ik wel degelijk de juiste keuze maakte toen ik stopte met de leraaropleiding Engels. Aan de andere kant gaf het me ook een enorm gevoel van gefaald hebben. Ik moet er niet aan denken om dat gevoel teveel te hebben, dus dat ik andere dingen wel af kan maken is voor mij belangrijk. Trouwens, dingen in huis hebben die nog niet af zijn is ook niet handig. Ik kan niet goed tegen teveel half gelezen boeken, en hoewel ik verschillende brei- haak- en overige knutselprojecten op kan starten, vind ik het vaak wel heel fijn om iets ook af te krijgen.
En dan voor mij de belangrijkste:
Stop Learning
Ik zou er echt minder gelukkig van worden als ik niet meer zou kunnen leren, en vooral mensen om me heen zou hebben waar ik niet van kan leren. Hoewel ehm … minder slimme mensen geweldig kunnen zijn als persoon, ben ik heel blij dat ik met mijn man gesprekken kan voeren, kan sparren over dingen. Dat er iemand dicht bij mij staat die mijn liefde voor boeken, lezen en ontdekken begrijpt. Ik merk dat ik zelfs als ik voor mijn Etsy-winkeltje zit te breien, ik liefst mentaal ook bezig blijf door een serie of goede film te kijken, of te lezen. Dat laatste gaat dan weer handiger als ik het op de computer of ipad doe trouwens, vandaar dat ik zelf zoveel blogs volg en het liefst blogs van meer dan 300 woorden open. Dat scheelt een hoop scrollen en dus breinaalden wegleggen 😉